Estończyk Andrus Veerpalu przyjmował niedozwolone środki – donosi gazeta „Postimees” na swojej stronie internetowej. Według anonimowego informatora gazety, próbka pobrana od Veerpalu w styczniu w czasie obozu treningowego w Otepaa dała pozytywny wynik.
Gazecie nie udało się potwierdzić tych rewelacji ani u zawodnika, ani jego trenera Matiego Alavera, ani też w tamtejszej federacji narciarskiej. O sprawie nic nie wiedział też szef komisji biegów narciarskich FIS Joerg Capol.
Andrus Veerpalu zakończył karierę w wieku 40 lat tuż przed mistrzostwami świata w Oslo. Od dłuższego czasu uskarżał się na bóle kolana. Nie startował już w zawodach Pucharu Świata w tym sezonie.
Estończyk to człowiek-instytucja w swoim kraju. Jest też jednym z najbardziej utytułowanych biegaczy narciarskich w minionej dekadzie. Dla Veerpalu najbardziej udane były Igrzyska w Salt Lake City. Został mistrzem olimpijskim w biegu na 15 km stylem klasycznym, a w biegu na 50 km tą samą techniką był drugi przegrywając tylko z Michaiłem Iwanowem z Rosji. Tytuł mistrza olimpijskiego w biegu na 15 km obronił podczas igrzysk olimpijskich w Turynie. Startował także w biegu na 50 km techniką klasyczną na igrzyskach w Vancouver, w którym zajął 6 miejsce.
Mistrzostwa świata w Falun w 1993 r. były pierwszymi w jego karierze. Na szwedzkich mistrzostwach jego najlepszym wynikiem było 31 miejsce w biegu na 30 km technika klasyczną. Na mistrzostwach w Thunder Bay i mistrzostwach w Trondheim osiągnął podobne wyniki zajmując odpowiednio 30 miejsce w biegu na 30 km i 32 w biegu na 10 km techniką klasyczną. Swój pierwszy medal mistrzostw świata zdobył podczas mistrzostw w Ramsau, gdzie zajął drugie miejsce w biegu na 50 km stylem klasycznym, wyprzedził go jedynie reprezentant Finlandii Mika Myllylä. Dwa lata później, na mistrzostwach w Lahti Veerpalu został mistrzem świata w biegu na 30 km stylem klasycznym. Z mistrzostw w Val di Fiemme oraz mistrzostw w Oberstdorfie nie przywiózł żadnego medalu, choć zajmował odpowiednio 4 miejsce w biegu na 30 km i 4 miejsce w biegu na 50 km techniką klasyczną. Kolejny medal wywalczył na mistrzostwach świata w Libercu, gdzie zwyciężył w biegu na 15 km techniką klasyczną.
Niektórzy rywale (np. Northug) i zwłaszcza skandynawskie media kilkakrotnie w ostatnich latach sugerowały powiazania Veerpalu z dopingiem. Dowodów nie było. Sugerowano natomiast, że Estończyk stosuje specjalne kuracje tuż przed najwięszymi imprezami, z których niemal zawsze przywoził medale. Tymczasem w Pucharze Świata zwykle nie błyszczał, lub wręcz nie startował w wiekszości zawodów. Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonach 2002/2003 i 2003/2004, kiedy to zajmował 7 miejsce w klasyfikacji generalnej.
Źródło: postimees.ee, wikipedia, langrenn.com
