Migotanie przedsionków to powód, dla którego Szwedka Charlotte Kalla zamiast biec, człapała na trasie biegu na 10 km w Kuusamo.
Czwarte miejsce od końca, 4 minuty straty do zwyciężczyni i brak sił już od drugiego kilometra trasy – tak wyglądał niedzielny bieg Pucharu Świata w Kuusamo w wykonaniu Charlotty Kalli. Szwedka od razu po biegu nie była w stanie wytłumaczyć, co się stało, dlatego we wtorek i w środę przeszła badania w Sztokholmie. Nie wykazały one niczego groźnego, natomiast analiza zapisu tętna pokazała zaburzenia rytmu serca, nazywane też migotaniem przedsionków.
-Nigdy nie przytrafiło mi się nic podobnego – komentowała Kalla, która jednak ma szybko wrócić do treningu. Praca jej serca będzie oczywiście monitorowana, a na razie nie wiadomo, kiedy 29-latka wróci do ścigania. Na pewno nie wystąpi w Lillehammer, w planach nie ma też udziału w Tour de Ski, ale wcześniej są jeszcze zawody w szwajcarskim Davos i francuskim La Clusaz.
Czym jest migotanie przedsionków? (Wikipedia)
Najczęstszymi czynnikami predysponującymi są: niewydolność serca u osób starszych i wady zastawkowe u osób młodych. Migotanie przedsionków rozpoznaje się na podstawie zapisu EKG. Zwykle jest bezobjawowe. Niekiedy występują kołatania serca, duszność, ból w klatce piersiowej czy zawroty głowy. Najpoważniejszym powikłaniem są zmiany zakrzepowo-zatorowe. W leczeniu stosuje się m.in. β-blokery, werapamil, diltiazem, digoksynę, amiodaron, a także kardiowersjęelektryczną i leczenie operacyjne (ablacja).
Kamil Zatoński
